Strekpeesletsel

Wat is een strekpees letsel?
Een letsel van de strekpees van de hand en / of vinger(s) wordt vrijwel altijd veroorzaakt door een scherpe verwonding aan de strekzijde van de onderarm, de hand of de vingers door bijvoorbeeld een mes of glasscherf. Maar een strekpees letsel kan ook veroorzaakt worden door een zaag verwonding, met name de decoupeer- / kettingzaag. Bij al deze letsels kunnen één of meerdere pezen doorsneden worden.
Het kan ook gebeuren dat na een (klein) trauma een gesloten strekpees letsel optreedt, waarbij de huid intact blijft. De meest voorkomende vorm is de zogenaamde Mallet vinger, ook wel hamervinger genoemd. Spontane strekpees letsels kunnen optreden bij reumatoïde artritis en (enkele weken) na botbreuken, bijvoorbeeld na een polsbreuk.

Klachten
Na een strekpees letsel kunt U de vinger(s) of de duim onvoldoende strekken. Bij een scherp letsel zijn de peesuiteinden vaak in de wond zichtbaar. In sommige gevallen levert aanvankelijk het strekken van de vinger nog weinig beperkingen op. De strek beweging wordt dan door de zogenaamde korte handspiertjes (intrinsieke musculatuur) gemaakt en niet door de lange (extrinsieke) strekkers van de hand.

Oorzaak
Zoals hierboven al genoemd bij: “Wat is een strekpees letsel” worden deze letsels veroorzaakt door scherpe, stompe, of plet verwondingen (hand wordt ingeklemd), meestal in combinatie met huidverwondingen en soms met botbreuken.

Behandeling
Bij een strekpees letsel hecht de plastisch chirurg met sterk hechtmateriaal de beide strekpees uiteinden aan elkaar. Bij voorkeur vindt de operatie zo snel mogelijk na het ontstaan van het letsel plaats. De stevigheid van de gehechte peesverbinding treedt pas op nadat de pees genezen is. Dit is pas minimaal zes weken na de operatie. In deze eerste zes weken zijn de hechtingen onvoldoende stevig om de vinger onbeschermd te gebruiken. Vandaar dat de vinger, hand en/of pols geïmmobiliseerd wordt in een gips־ of dynamische spalk gedurende zes weken. Het nabehandelingstraject wordt bepaald door de oorzaak en de plaats van het strekpees letsel. De gipsverbandmeester van het Jeroen Bosch Ziekenhuis legt een immobiliserende gipsspalk aan op aanwijzing van de plastisch chirurg. In het andere geval wordt door een handtherapeut van het Hand en Pols Expertise Centrum in ’s-Hertogenbosch (HPEC) een zogenaamde dynamische spalk gemaakt en wordt er direct met specifieke oefeningen in de spalk gestart. De handtherapeut zal U ook verder begeleiden in de postoperatieve fase die minimaal drie maanden duurt.

Als het strekpees letsel te laat gediagnosticeerd wordt kan het voorkomen dat de pees uiteinden zijn teruggetrokken en dan niet meer te hechten zijn. In het algemeen wordt er in dit geval een pees reconstructie verricht, waarbij een peestransplantatie van een pees uit de onderarm of voet gehaald wordt. Een andere mogelijkheid is dat door een peestranspositie (een pees uit de directe omgeving) de strekpees hersteld wordt.

Een gesloten strekpees letsel ter plaatse van het eindkootje van de vinger (Mallet vinger) wordt meestal niet operatief behandeld. Via de gipskamer van het Jeroen Bosch Ziekenhuis krijgt U een Stackspalk of incidenteel via de Handtherapeut een speciaal door hen gemaakte vingerspalk.

Spontane rupturen van één of meerder strekpezen bij reumatoïde artritis vragen een speciale benadering. De plastisch chirurg bepaalt in nauw overleg met de reumatoloog en de handtherapeut van het HPEC het (na)behandelingstraject.

Complicaties
Complicaties treden niet vaak op, maar een operatie aan de hand en pols kan gecompliceerd worden door een nabloeding, infectie, koude-intolerantie en het ontwikkelen van een vegetatieve ontregeling van de hand.
Een andere complicatie na een operatief herstel van een strekpees letsel is het knappen van de peesnaad tijdens de eerste negen. Dit is de reden dat de plastisch chirurg een nabehandeling door een deskundige handtherapeut van het HPEC van essentieel belang vindt.

Nabehandeling
Afhankelijk van het niveau (locatie van het letsel op onderarm, pols, hand of vinger(s)) van het strekpees letsel en afhankelijk van de persoonlijke belastbaarheid van de patiënt wordt er gekozen voor een statische nabehandeling (gips immobilisatie gedurende zes weken) of een dynamische nabehandeling (actief buigen en passief strekken door middel van een elastiekje in de dynamische spalk). Het nabehandelingtraject duurt normaliter drie maanden. Daarna kan – kunnen de vinger (s) weer volledig gebruikt worden.